مقایسه تاثیر دو نوع چارچوب پیام بهداشتی زیان محور و سود محور بر میزان فعالیت فیزیکی زنان کارمند دانشگاه و موسسات آموزش عالی

یکی از شیوه های موثر در درگیر کردن و مشارکت افراد در رفتارهای بهداشتی و سالم از جمله رفتار فعالیت فیزیکی، ارایه پیام های بهداشتی است. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر دو نوع چارچوب پیام بهداشتی زیان محور و سودمحور بر میزان فعالیت فیزیکی زنان کارمند دانشگاه و موسسات آموزش عالی شهر اهواز بود.

در این پژوهش مداخله ای سه گروهی، 105 نفر از کارمندان زن دانشگاه و موسسات آموزش عالی شهر اهواز به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه دریافت کننده پیام های سودمحور، دریافت کننده پیام های زیان محور و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار گرداوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه بین المللی فعالیت فیزیکی (IPAQ) بود. اطلاعات در ابتدای مطالعه، سپس بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله از سه گروه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار  SPSS  نسخه 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان دادکه میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش5/3 ± 38/4 سال بود. میانگین نمره فعالیت فیزیکی قبل از مداخله در گروه پیام های سودمحور 3950/05±5436/66 و در گروه پیام های زیان محور 3922/25±5583/913 بود. دوماه پس از آموزش میانگین نمره فعالیت فیزیکی در هر دو گروه پیام های سود محور و زیان محور نسبت به گروه کنترل افزایش یافت ((0/004=P). 2 ماه بعد از آموزش میانگین نمره فعالیت فیزیکی در گروه پیام های سودمحور 4395/07±8338/63 و در گروه پیام های زیان محور 3909/48±6415/10 بود. همچنین مشخص شد که این افزایش در گروه پیام های سودمحور برای رفتار فعالیت فیزیکی به طور معنی داری بیشتر از گروه پیام های زیان محور بود (0/04=P).

نتایج این مطالعه نشان داد طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مبتنی بر چارچوب بندی پیام می تواند باعث بهبود و ارتقاء رفتار فعالیت فیزیکی در زنان کارمند گردد. همچنین پیام های سودمحور در رابطه با رفتار فعالیت فیزیکی موثرتر از پیام های زیان محور بودند.