مدل سازی ویژگی های شخصیتی و تعارضات زناشویی با نقش میانجی ناگویی هیجانی

هدف از پژوهش حاضر تعیین برازش مدل سازی معادلات ساختاری ویژگی های شخصیتی و تعارضات زناشویی با نقش میانجی گری ناگویی هیجانی بود. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش شناسی در زمره پژوهش های توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری قرار دارد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد متاهل مراجعه کننده به کلینیک های روان شناسی منطقه 2 شهر تهران در بازه زمانی بهمن ماه سال 1397 تا تیرماه سال 1398 است که حداقل یک سال از زندگی زناشویی آنها گذشته بود. جهت نمونه گیری تعداد 300 نفر از جامعه مذکور به صورت هدفمند و به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ)، ویژگی های شخصیتی (NEO) و ناگویی هیجانی تورنتو (TAS_20) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش آماری مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار AMOS_22 انجام شد. نتایج نشان داد که شاخص های برازش دارای مقادیر مطلوبی است و داده ها از برازش مطلوبی برخوردار است و نیز ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی ناگویی هیجانی با تعارضات زناشویی ارتباط دارد. نتیجه آنکه ویژگی های شخصیتی می تواند تاثیر بسزایی در ناگویی هیجانی داشته باشد که این امر به نوبه خود می تواند موجبات تعارضات زناشویی را فراهم کند و با آموزش های موردنیاز می توان تا حد ممکن تعارضات زناشویی را کاهش داد.