بررسی رویه های تحدید حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد

حق وتو بعنوان یکی از ابزارهای اعمال قدرت توسط اعضای دایم شورای امنیت، همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. این مقاله با هدف بررسی رویه های تحدید حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد، به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از نظریه واقع گرایی به انجام رسیده است. سوال اصلی پژوهش عبارتست از: امتیاز حق وتو برای اعضای دایم شورای امنیت چه تاثیری بر حق وتوی شورای امنیت دارد؟ نتایج نشان می دهد: امروزه بروز تحولات مختلف سیاسی و اقتصادی در صحنه بین المللی موجب شده است تا اعمال وتو دیگر بصورت باز و واقعی صورت نگیرد و اعضای دایم به سمت وتوی پنهان و غیرعلنی گرایش پیدا کرده اند. از طرف دیگر امروز مساله تحدید حق وتو مورد توجه محافل بین المللی قرار گرفته است و کشورهای مختلف اظهار می دارند که در مواردی نظیر نسل کشی و ارتکاب جنایات گسترده علیه بشریت باید حق وتو را محدود نمود. مع ذلک، این امر هنوز قطعی نشده و مورد تصویب نهایی قرار نگرفته است. لکن بدلیل تحولات بوجود آمده در عصر جدید و وجود بحران هایی نظیر سوریه این امر دور از انتظار نیست که با تصویب اسناد لازم الاجرا عملا اعمال وتو با محدودیت جدی مواجه گردد هر چند با اعمال وتوی پنهان نوعی محدودیت در حق وتو را شاهد هستیم.