بررسی اثر لیزر کم توان بر ثبات کوتاه مدت دندان ها پس از پایان درمان ارتودنسی

هدف از این مطالعه، مقایسه بالینی لیزر کم توان بر میزان ریلپس دندان ها می باشد.

این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 14 بیمار (11 زن و سه مرد) در بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی کرمان از فروردین 1396 تا خرداد 1397 که تحت درمان بدون کشیدن دندان توسط سیستم   inch 022/0 MBT و آماده برای باز کردن ارتودنسی ثابت بودند انجام شد. بیماران به دو گروه هفت تایی تقسیم شدند. گروه اول، درمان با لیزر کم توان Ga-Al-As با طول موج nm810، دانسیته انرژی تقریبا معادل J/cm2 7/35 مناسب با شدت mv 200 به صورت ممتد و گروه دوم، کنترل. در کلیه بیماران قالب گیری از فک بالا با آلژینات بلافاصله، چهار، پنج و شش ماه پس از درمان انجام و کست مطالعه فراهم گردید. Little irregularity index برای دندان های قدامی بالا با استفاده از کولیس دیجیتال با تقریب 01/0 اندازه گیری شد. از Reapeated measure ANOVA و Student's t-test استفاده شد. سطح معناداری در آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته ها:

 Irregularity index در گروه کنترل در مقایسه با گروه لیزر، پنج و شش ماه پس از درمان ارتودنسی افزایش معنادار یافت. در گروه کنترل در همه زمان ها به غیر از بازه زمانی پنج تا شش ماه پس از درمان تفاوت معناداری مشاهده شد.

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج این مطالعه، لیزر کم توان یک روش غیرتهاجمی مناسب در کاهش ریلپس پس از درمان ارتودنسی بیماران می باشد.