ارائه الگویی به منظور تعیین محل های تجمع اضطراری در صنایع فرایندی با استفاده از روش ترکیبی FAHP-FTOPSIS

 طرح ریزی تخلیه اضطراری یکی از مهم ترین اقدامات حفاظتی در شرایط اضطراری است. تعیین محل تجمع اضطراری استاندارد نیز یکی از الزامات اصلی طرح ریزی تخلیه اضطراری است. انتخاب مکان تجمع استاندارد ملاحظات فنی و مدیریتی مشخصی دارد. لذا پژوهش حاضر در این راستا و با هدف ارایه الگویی به منظور تعیین محل های تجمع اضطراری در صنایع فرایندی انجام شد.

مواد و روش ها: 

ابتدا با بررسی متون مختلف، معیارهای موثر در تعیین محل های تجمع اضطراری شناسایی و در دو گروه عوامل داخلی و بیرونی تقسیم بندی شدند. سپس وزن هریک از معیارها با استفاده از روش FAHP محاسبه شد. درنهایت، تعدادی از اماکن به منظور تعیین محل تجمع اضطراری با روش FTOPSIS ارزیابی و محل های بهینه مشخص شدند.

یافته ها: 

بر اساس محاسبات روش FAHP، از مجموع 12 معیار بررسی شده، 8 معیار از هر دو عوامل که بیشترین وزن را به خود اختصاص دادند، به عنوان مهم ترین مولفه ها معرفی شدند. مهم ترین معیارهای عوامل بیرونی اثرگذار به ترتیب فاصله از مراکز خطر اطراف، شرایط باد غالب، ماهیت سناریوهای محتمل، وجود افراد آسیب پذیر و مهم ترین معیارهای عوامل داخلی به ترتیب پتانسیل اثرپذیری از حادثه، سهولت دسترسی، قابلیت دید و پایش و مدت زمان پیمایش بودند.

نتیجه گیری:

 شناسایی و ارزیابی محل های تجمع اضطراری باید بر اساس معیارهای فاصله از مراکز خطر اطراف، شرایط باد غالب، ماهیت سناریوهای محتمل، وجود افراد آسیب پذیر، پتانسیل اثرپذیری از حادثه، سهولت دسترسی، قابلیت دید و پایش و مدت زمان پیمایش انجام شود.