بررسی مواجهه تنفسی کارگران نانوایی های مختلف شهر ارومیه با گرد و غبار آرد در سال 1400

 مواجهه شغلی نانوایان با گرد و غبار آرد فراتر از مقدار استاندارد منجر به بروز مشکلات ریوی و آلرژی می شود. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه غلظت گرد و غبار آرد در نانوایی های شهر ارومیه در سال 1400 بود.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه 3 نوع نانوایی (لواش، بربری و سنگگ) با دو شیوه پخت (سنتی و ماشینی) مطالعه شدند. هوای تنفسی 160 کارگر نانوایی طبق روش MDHS 14.4 با نمونه بردار IOM در دبی 2 لیتر بر دقیقه جمع آوری و مقدار گرد و غبار آرد با روش گراویمتری تعیین شد. از روش های آماری توصیفی و تحلیل واریانس یک طرفه برای تحلیل داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 استفاده شد.

یافته ها:

 میانگین (انحراف معیار) سن و سابقه کار کارگران نانوایی به ترتیب (10.17±) 40.39 و (9.49 ±) 15.13 بود. غلظت گرد و غبار آرد در هوای تمامی نانوایی ها بیشتر از حد مجاز شغلی (5. 0میلی گرم بر مترمکعب) بود. نانوایی های لواش سنتی و سنگک ماشینی به ترتیب بیشترین (8.61 میلی گرم بر مترمکعب) و کمترین (1.35میلی گرم بر مترمکعب) غلظت گرد و غبار آرد را داشتند. شیوه پخت سنتی نسبت به ماشینی آلودگی هوای بیشتری تولید می کند. میانگین غلظت گرد و غبار آرد در انواع نانوایی ها تفاوت آماری معنی داری داشت (0.05<p).

نتیجه گیری: 

کارگران نانوایی های مختلف شهر ارومیه با غلظت های بیشتر از حد مجاز شغلی گرد و غبار آرد مواجهه دارند. با توجه به آلودگی کمتر، پخت ماشینی نان نسبت به پخت سنتی ارجحیت دارد. نانوایی های لواش، بربری و سنگک به ترتیب در اولویت مداخلات کنترلی بهداشت حرفه ای قرار دارند. آموزش کارگران در زمینه اثرات گرد و غبار آرد بر سلامتی و روش های صحیح کار، استفاده از تهویه عمومی و موضعی و انجام معاینات شغلی برای انواع نانوایی ها با اولویت ذکرشده پیشنهاد می شود.