خشونت محل کار علیه دستیاران رشته های تخصص بالینی پزشکی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1398

هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان بروز خشونت محل کار علیه دستیاران رشته‌های تخصص بالینی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1398 و همچنین مقایسه آن بین رشته‌های تخصصی بالینی پزشکی بود.

روش اجرا: 

این مطالعه توصیفی-تحلیلی با مشارکت 219 دستیار تخصص بالینی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1398 انجام شد. برای جمع‌آوری داده، نسخه‌ی ویرایش شده‌ای از پرسشنامه‌ی Workplace Violence In The Health Sector Country Case Study در یک جلسه مصاحبه تکمیل شد.

یافته‌ها: 

از مجموع 219 دستیار مورد مطالعه، 85 (8/38%) دستیار حداقل یک بار در 12 ماه گذشته مورد خشونت فیزیکی و 207 (5/94%) دستیار نیز حداقل یک بار در این مدت مورد خشونت روانی محل کار قرار گرفته بودند. در طی 12 ماه گذشته، 21 (8/80%) دستیار طب اورژانس، 11 (7/64%) دستیار روان‌پزشکی، 31 (47%) دستیار گروه رشته‌های جراحی و 22 (20%) دستیار گروه رشته‌های داخلی تجربه خشونت فیزیکی محل کار داشتند. دستیاران جوان‌تر (p-value=0.04) و زن (p-value<0.01) کمتر از سایر دستیاران مورد خشونت فیزیکی محل کار قرار گرفته بودند.

نتیجه‌گیری:

 مطالعه نشان داد حدود یک سوم از دستیاران مورد مطالعه، حداقل یک بار مورد خشونت فیزیکی و تقریبا تمام دستیاران حداقل یک بار مورد خشونت روانی محل کار در طول 12 ماه گذشته قرار گرفته بودند. وضعیت نامناسب دستیاران از نظر خشونت‌های فیزیکی و روانی محل کار، تدوین و اجرای دستورالعمل‌های پیش‌گیرانه متناسب با فرهنگ و جامعه ایران، نیازی جدی و ضروری است.