تحلیل مولفه های صدا هویت و عاملیت در داستان عرس الزین با تکیه بر نظریات فرودست چسا استعماری اسپیواک

نقد پسااستعماری رویکردی مهم در حوزه مطالعات فرهنگی و ادبی است. اسپیواک1 بنیانگذار نظریه فرودست پسااستعماری، با مطالعه روش های استعمار نو و استثمار داخلی و تاثیر آن بر جوامع جهان سوم، به معرفی شیوه ها و عواقب و عوارض آن پرداخته است. اسپیواک معتقد است حفظ و اشاعه سنت ها و تعصبات پنهان و آشکار قومی و جنسیتی در نظام دیرپای مردسالاری، یکی از شیوه های مهم و متداول سلطه گران داخلی به منظور عقب مانده نگه داشتن جوامع ستم دیده محسوب می گردد. وی یکی از معدود متفکرانی است که به اهمیت حضور روشنفکران در زندگی فروستان تاکید می ورزد. در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی، داستان عرس الزین، اثر طیب صالح، نویسنده بومی نویس سودان، به عنوان متن پسااستعماری، براساس برخی نظریات اسپیواک درباره فرودستان، بررسی می گردد. صالح داستان مورد نظر را در آستانه سال های نخستین استقلال وشکوفایی نسبی کشور سودان، ساخته و پرداخته است. به همین سبب در این مقاله سعی بر آن است تا اثبات گردد صالح می کوشد چگونگی نقش موثر صدا و عاملیت روستاییان را در بیداری و شکل گیری جنبش های آزادی بخش در میان گروه خاص فرودستان به تصویر کشد. نتایج نشان می دهد صالح در خاتمه داستان با دیدی خوشبینانه و قابل تامل و با ارایه تمثیلی نمادین، برقراری ارتباط اخلاقی را  در جامعه فرضی روستای اش، امکان پذیر جلوه می دهد.