رابطه بین بهزیستی معنوی، سبک های مقابله مذهبی و خودمدیریتی دیابت مبتلایان به دیابت نوع 2

دیابت در سراسر جهان شیوع بالایی دارد. خود مدیریتی در بیماران دیابتی کلیدی ترین عامل کنترل و تعویق ابتلا به عوارض دیابت است. این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بهزیستی معنوی و سبک های مقابله مذهبی با خودمدیریتی بیماران دیابتی انجام شد.

پژوهش از نوع همبستگی است و به شیوه معادلات ساختاری اجرا شد.  جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران دیابتی نوع دو استان یزد بود که از این بین تعداد 207 نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های بهزیستی معنوی گومز و فیشر، پرسشنامه مقابله مذهبی پارگامنت و پرسشنامه خود مدیریتی دیابت جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS  نسخه 23 و AMOS نسخه 24 تحلیل شدند

یافته ها نشان داد که بهزیستی معنوی از لحاظ آماری، ارتباط معناداری با سبک مقابله مذهبی مثبت فرد دارد. بعلاوه اثر سبک مقابله مذهبی مثبت بر خودمدیریتی دیابت هم به لحاظ آماری، مثبت و معنادار می باشد، این در حالی است که سبک مقابله مذهبی منفی ارتباط معنادار ولی منفی با خود مدیریتی دیابت و نیز با بهزیستی معنوی فرد دیابتی دارد. ارتباط بهزیستی معنوی و خودمدیریتی دیابت هم به لحاظ آماری، مثبت و معنادار است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که سبک های مقابله مذهبی در ارتباط بین بهزیستی معنوی با خودمدیریتی دیابت، نقش میانجی دارند و بعنوان نتیجه کلی می توان گفت که سطح خود مدیریتی بیماران دیابتی تا 25 درصد توسط سبک مقابله مذهبی فرد و سطح بهزیستی معنوی فرد قابل پیش بینی است (p< 0/01).

نتایج حاکی از این است که افراد دیابتی با بهزیستی معنوی بالاتر و سبک مقابله مذهبی مثبت بیشتر، خود مدیریتی دیابت بالاتری از خود نشان می دهند. از این رو انتظار می رود که با بالا بردن سطح بهزیستی معنوی بیماران دیابتی و تقویت سبک مقابله مذهبی مثبت در آنها، خودمدیریتی افراد دیابتی بطور معنا داری افزایش یابد. با توجه به اهمیت خودمدیریتی در کنترل دیابت و به تعویق انداختن عوارض آن، پیشنهاد می شود که مراکز درمانی و بهداشتی توجه ویژه ای به ارتقا بهزیستی معنوی و اصلاح سبک مقابله مذهبی بیماران داشته باشند.