مولفه های زنانه نویسی در رمان «اهل غرق» منیرو روانی پور با تکیه بر سبک شناسی فمینیستی سارا میلز

 «سبک‌شناسی فمینیستی» یکی از رویکردهای فرهنگی-اجتماعی علم سبک‌شناسی است که «سارا میلز»، سبک‌شناس و محقق این حوزه، مدلی در این زمینه مطرح میکند و این روش را بهترین شیوه برای بررسی و تحلیل موضوع فمینیسم و اثربخشی آن در متون ادبی با استفاده از ابعاد و جنبه های زبان‌شناسی آنها میداند. در نوشتار پیش‌رو با بهره گیری از این الگو، به این پرسشها پاسخ داده میشود که زنانه نویسی چیست و مولفه های زنانه نویسی کدامند و در رمان‌‌ موردبحث چگونه نمود پیدا میکنند. به اعتقاد میلز، نویسندگان زن، مولفه های گوناگون زبانی را در ساختار و محتوای آثارشان با تاثیرپذیری از ویژگیهای زنانه، عواطف و دیدگاه های جنسیتی خود استفاده میکنند و ازاینرو در آثارشان باید سه سطح واژگان، جملات و گفتمان تحلیل و بررسی شود. بنابراین با این نگاه و با بهره گیری از الگوی موردنظر، رمان «اهل غرق» منیرو روانی‌پور انتخاب و بررسی شد.

 این پژوهش در حوزه سبک‌شناسی عملی و با روش توصیفی-تحلیلی و تحلیل‌های مبتنی بر آن بر پایه مولفه های الگوی سارا میلز و صاحب‌نظران این حوزه انجام گرفت.

 یافته های پژوهش با نمود ویژگیهای زنانه نویسی پربسامد در رمان مذکور عبارتند از: در سطح واژگان کاربرد واژه های متعلق به حوزه زنان، کاربرد رنگ‌واژها، تعدد شخصیتهای زن؛ در سطح جملات کاربرد فراوان جمله های خبری، توصیفی، کوتاه، کاربرد جمله های پرسشی بشکل حدیث نفس، استفاده از نشانه فرازبانی سه نقطه؛ در سطح گفتمانی، زاویه دید سوم شخص بیرونی، متن روایی و راوی نویسنده، زن بودن یکی از شخصیتهای اصلی، لحن مودبانه با بهره گیری از لهجه بومی محل رخداد داستان، درونمایه با بهره گیری از اندیشه های فمینیستی، زمان رخدادها دوره معاصر پهلوی دوم، مکان‌ وقوع داستان آبادی «جفره» در جنوب ایران و اطرافش.

 رمان موردبحث این پژوهش از الگوی مطرح سارا میلز پیروی کرده است و اکثر مولفه های زنانه نویسی در متن آن یافت شدند.