سبک شناسی لایه ای و هرمنوتیک عارفانه در مصنفات علاءالدوله سمنانی

سبک شناسی لایه ای بعنوان روشی نوین، حاصل نگاه بینارشته ای سبک شناسی سنتی، هرمنوتیک و زبان‌شناسی است. این روش در پی درک و تحلیل دقیق لایه های آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدیولوژیک متن است. این پژوهش با هدف شناخت واژه های پربسامد، کشف مولفه های سبکی اثر و تفسیر دلالتهای سبکی آنها انجام شده است. بدین منظور متن کامل مصنفات علاءالدوله سمنانی مورد بررسی قرار گرفته است

در این پژوهش با روش سبک شناسی لایه ای به بررسی لایه آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدیولوژیک مصنفات علاءالدوله سمنانی پرداخته شده است.

این پژوهش درپی این است که نشان دهد تاویلات علاءالدوله سمنانی از اقوال مشایخ، داستانها، حکایات و واقعات خود و دیگران به شیوه هرمنوتیک سنتی نزدیکتر است یا به روش هرمنوتیک جدید یا اینکه تاویلات او تلفیقی از این دو رویکرد است و به فهم بهتر آثار علاءالدوله سمنانی با توجه به نقد هرمنوتیکی آثار منثور فارسی وی، بویژه مصنفات فارسی او، یاری خواهد رساند.

مهمترین مشخصه هرمنوتیک عارفانه علاءالدوله در سطح بلاغی و فکری، خود را نشان میدهد. او برای تفسیرها و تاویلات عارفانه خود زبان خطابی، استعلایی و جزمی را برگزیده است و از تمثیل برای القای معانی عرفانی بیشترین بهره را برده است که با هرمنوتیک سنتی و تک‌معنایی منطبق است.