روشی برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های سایبر-فیزیکی

سیستم های سایبر-فیزیکی ترکیبی از فضای سایبری و فرآیندهای فیزیکی هسنند که در آن ها سیستم ها و فرآیندهای فیزیکی توسط بخش سایبری نظارت و مدیریت می شود. هدف از ورود بخش سایبر به دنیای فیزیکی افزایش انعطاف پذیری و بهبود کارایی سیستم هاست. امروزه این سیستم ها در زیرساخت های حیاتی نقش کلیدی دارند. این پیشرفت از طرف دیگر این سیستم ها را در معرض مخاطرات امنیتی جدی قرار داده است که پیش از این وجود نداشته اند. بنابراین پرداختن به امنیت و قابلیت اطمینان این سیستم ها بسیار ضروری است. در این مقاله، روشی برای مدل سازی و ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های سایبر-فیزیکی در برابر حملات امنیتی ارایه شده است. در این روش رفتار مهاجم در نفوذ و حمله به سیستم به همراه رفتار سیستم با در نظر گرفتن اقدامات دفاعی مانند استفاده از مولفه های افزونه و راهبردهای تشخیص نفوذ مدل سازی شده است. ارزیابی کمی قابلیت اطمینان با استفاده از سنجه های دسترس پذیری و میانگین زمان تا خرابی سیستم انجام شده است. نهایتا در یک مثال، کاربردپذیری روش پیشنهادی نشان داده شده است.