نقش میانجی گر انعطاف پذیری روان شناختی در ارتباط بین طرح واره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با سبک های عشق ورزی استورگ و مانیا

هدف این پژوهش بررسی روابط ساختاری بین طرح واره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با سبک های عشق ورزی (استورگ و مانیا) با نقش میانجی گر انعطاف پذیری روان شناختی بود. روش تحلیل در این مطالعه مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام معلمان مقطع متوسطه دوم شهرستان رودسر در نیمه اول سال 1400 بودند. در این پژوهش 307 نفر به روش در دسترس در یک نظرسنجی برخط مشارکت داشتند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های طرح واره یانگ ، نگرش به عشق، تاب آوری کانر و دیویدسون ، پذیرش و عمل نسخه دوم استفاده شد. تحلیل داده ها به روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار های اس.پی.اس.اس. و ایموس نسخه 21 انجام شد. نتایج نشان داد که انعطاف پذیری روان شناختی رابطه بین طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک عشق ورزی استورگ را به صورت منفی و رابطه بین طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک عشق ورزی مانیا را به صورت مثبت و معنادار میانجی گری می کند. همچنین انعطاف پذیری روان شناختی رابطه بین تاب آوری و سبک عشق ورزی استورگ را به صورت مثبت و رابطه بین تاب آوری و سبک عشق ورزی مانیا را به صورت منفی و معنادار میانجی گری می کند.