بررسی اثرهای سیستم های کاشت بر ویژگی های کمی و کیفی و سودمندی اقتصادی نژادگان های پیاز روز کوتاه

به منظور بررسی تاثیر دو سیستم کشت مستقیم و نشایی بر عملکرد و ویژگی های زراعی نژادگان های پیاز و مقایسه اقتصادی آنها، این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل شامل 6 تیمار با 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان به مدت دو سال زراعی (95-1393) اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل 3 نژادگان (توده محلی رامهرمز، جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان و رقم پریماورا) و دو سیستم کشت مستقیم و نشایی بود. در سیستم کشت نشایی بذرها در اوایل مهر ماه در خزانه کشت و نشاءها در مرحله 2 تا 3 برگی به زمین اصلی منتقل شدند. در سیستم کشت مستقیم بذرها در اواسط مهر ماه در زمین اصلی کشت شدند. در این آزمایش ویژگی های ارتفاع و تعداد برگ، درصد بولتینگ (به گل رفتن)، عملکرد کل و قابل فروش، درصد دوقلویی، درصد ماده خشک سوخ و کل ماده های جامد محلول اندازه گیری و ثبت گردید. افزایش درصد بولتینگ و دوقلویی در سیستم کشت مستقیم نسبت به کشت نشایی در سطح احتمال 1% معنی دار بود. تاثیر سیستم کاشت بر عملکرد کل و قابل فروش معنی دار نشد. رقم پریماورا بیشترین عملکرد کل و قابل فروش را تولید نمود و از لحاظ عملکرد قابل فروش بر دو نژادگان دیگر در سطح احتمال 1% برتری داشت. نتایج ارزیابی اقتصادی مشخص نمود که کشت مستقیم از کشت نشایی سودمندتر است. بیشترین هزینه و درآمد ناخالص به ترتیب به کشت نشایی و کشت مستقیم رقم پریماورا مربوط بود. حداکثر نسبت منفعت به هزینه و ارزش حال خالص پروژه به کشت مستقیم جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان اختصاص یافت.