پیش بینی امید به زندگی در دانشجویان با تجربه ابتلا به کووید 19 از روی حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی و امید به زندگی در دانشجویان با تجربه ابتلا به کووید 19 انجام شد.

مواد و روش ها: 

روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلام زنجان بود. نمونه شامل 186 دانشجو بود که با نمونه گیری در دسترس به روش برخط و با استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی انتخاب شدند و پرسشنامه های امید به زندگی میلر (1988)، حساسیت اضطرابی (فلوید، گارفیلد ولاسوتا ،2005)، پذیرش و عمل هیز و همکاران (2004) و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون رگرسیون گام به گام در نرم افزار 25- SPSS انجام شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که بین نمره کلی حساسیت اضطرابی، ترس از نگرانی های بدنی، ترس از نداشتن کنترل شناختی، ترس از مشاهده شدن اضطراب و اجتناب تجربی با امید به زندگی در دانشجویان با سابقه ابتلا به کوید 19 همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون چند متغیر نشان داد که ترس از نداشتن کنترل شناختی و اجتناب تحربی توانستند در دو گام امید به زندگی را پیش بینی کنند.

بر اساس یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود مداخلات روانشناختی مبتنی به منظور کاهش ترس از نداشتن کنترل شناختی و اجتناب تجربی کرونای دانشجویان به منظور افزایش امید به زندگی در آنها انجام شود.