داپلر شریان رحم و جریان خون آندومتر در انتقال جنین منجمد: یک مطالعه مشاهده ای

 میزان لانه گزینی پس از فناوری کمک باروری (ART) به دو عامل مهم بستگی دارد: جنین با کیفیت خوب و پذیرش آندومتر. پذیرش آندومتر عمدتا با اندازه گیری اولتراسوند ضخامت و مورفولوژی آندومتر ارزیابی می شود.

 این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین شاخص های داپلر شریان رحمی / پرفیوژن آندومتر و میزان بارداری انجام شد.

 این مطالعه مشاهده‌ای آینده‌نگر بر روی 250 زن کاندید انتقال جنین در چرخه انتقال جنین منجمد از ژانویه 2022 تا ژولای 2022 انجام شد. برای ارزیابی پذیرش آندومتر، سونوگرافی داپلر رحم قبل از جنین انجام شد. انتقال با آندومتر با ظاهر مطلوب (ضخامت آندومتر بیشتر یا مساوی 7 میلی متر و خط سه گانه. علاوه بر این، بیماران بر اساس حاملگی بالینی به دو گروه مثبت و منفی تقسیم شدند و شاخص های شریان رحمی و پرفیوژن آندومتر بین این گروه ها مقایسه شد).

 داپلر شریان رحمی نشان داد که شاخص ضربان بین دو گروه مثبت و منفی حاملگی بالینی تفاوت معنی‌داری دارد، اما شاخص مقاومت و حداکثر سرعت سیستولیک از نظر آماری تفاوت معنی‌داری با هم ندارند. همچنین پرفیوژن آندومتر بین دو گروه حاملگی بالینی تفاوت معنی داری داشت. پرفیوژن آندومتر در    گروه های حاملگی بالینی مثبت به طور معنی داری بهتر بود.

 سونوگرافی داپلر ابزاری مفید برای ارزیابی پذیرش آندومتر است.