آیا طول تلومر اسپرم در نمونه های تراتواسپرمیا دچار تغییر می گردد؟ یک مطالعه مورد-شاهدی

 ناباروری مردان به عنوان یک نقص چندعاملی شناخته شده است و بسیاری از دلایل آن ناشناخته است. تراتواسپرمی به عنوان یکی از نواقص در شاخصه های مایع منی به وسیله وجود بیش از 85% اسپرماتوزوا غیرطبیعی از نظر مورفولوژی در نمونه مایع منی تعریف می شود که در پیشبرد باروری نیز ناتوان هستند. یکی از جدیدترین موضوعات در مطالعات تغییرات ژنتیکی، بررسی تغییرات طول تلومر اسپرم ها و نقش آنها در ناباروری مردان است. مطالعه ی حال حاضر بر ارزیابی تغییرات طول تلومر در تراتواسپرمی تمرکز دارد.

 بررسی هر گونه تفاوتی در طول تلومر بین نمونه های تراتواسپرمی و نرمال.

 در این مطالعه مورد-شاهدی، 60 مرد مراجعه کننده به کلینیک باروری اراک، بین نوامبر 2017 تا فوریه 2018 در دو دسته تراتواسپرمی و نورمواسپرمی طبقه بندی گردیدند. استخراج DNA ژنوم اسپرم صورت گرفته و سپس طول تلومر با استفاده از تکنیک qPCR مورد ارزیابی قرار گرفت.

 ارزیابی های آماری طول نسبی تلومر توسط محاسبه نسبت تلومر به ژن تک کپی برای نمونه های تراتواسپرمی و نرمال انجام گرفت. نتایج به صورت  معنا داری نشان دادند که طول نسبی تلومر در نمونه های تراتواسپرمی تقریبا 3 برابر کوتاه تر از نمونه های نرمال هستند (001/ 0> p).

 طول تلومر یکی از مواردی است که اخیرا در حوزه ی فاکتورهای زیستی موثر بر ویژگی های مایع منی مورد توجه قرار گرفته. نتایج مطالعه حال حاضر، کاهش طول تلومر در تراتواسپرمی را نشان می دهند و پیشنهاد می کند که این تغییرات ممکن است یکی از فاکتورهای مشارکت کننده در عدم کفایت این نوع از نمونه ها باشد. به هر صورت شناسایی فرایند های مولکولی مرتبط نیاز به مطالعات دقیق بیشتری خواهد داشت.