ارتباط بین باورهای مذهبی و رضایت از زندگی در بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

 به موازات افزایش جمعیت سالمندان پرداختن به عوامل موثر بر سلامت جسمانی و روانی آنان ازجمله دین و جهت‌گیری مذهبی اهمیت ویژه‌ای یافته است. این مطالعه با هدف بررسی تعیین همبستگی بین رضایت از زندگی و باورهای مذهبی انجام شد.

 پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی است. جامعه آماری تمامی کارمندان بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بود که از میان آنان 158 نفر به‌صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های رضایت از زندگی داینر و همکاران و جهت‌گیری مذهبی آلپورت انجام شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها:

 میانگین سنی شرکت‌کنندگان در مطالعه 24/8±78/59 بود و بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان زن و بیشتر آنان متاهل؛ با مدرک تحصیلی دیپلم و از نظر اقتصادی نیز متوسط بودند. نتایج نشان داد بین نمره رضایت از زندگی با باورهای مذهبی و مولفه جهت‌گیری بیرونی همبستگی مثبتی وجود داشت. همچنین بین رضایت از زندگی شرکت‌کنندگان بالای 60 سال، متاهل، بازنشستگان مرد، افراد با تحصیلات بالای دیپلم و با وضعیت اقتصادی متوسط با باورهای مذهبی همبستگی مثبتی مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: 

با‌ توجه به کاهش‌یافتن رضایت از زندگی در دوران بازنشستگی و سالمندی به‌دلیل مشکلات جسمانی و روانی، باورهای مذهبی می‌تواند جبران‌کننده محدودیت‌های ناشی از مشکلات جسمانی و روانی باشد و رضایت از زندگی را افزایش دهد.