آرزوهای ناروا در قرآن

آرزو ها بی شک نقش مهمی در سرنوشت انسان دارد. آرزو ها در واقع نوید دهنده حرکت به سمت اهداف هستند. انسان با آرزو همزاد است و با آرزو زندگی می کند. شب هنگام به امید و آرزوی روزی سرشار از سعادت و موفقیت به بستر می رود و صبح به امید طلوع دوباره خورشید و روزی همراه با سعادت از خواب بر می خیزد؛ اما برخی آرزو ها نه تنها نقشی در سعادت انسان ندارد، بلکه عامل انحراف و بدبختی است؛ آرزوهایی که می توان از آن به عنوان آرزوی ناروا یاد کرد. طنطاوی آرزو را غریزه ای می داند که برای تشویق انسان به تحصیل کمال در او به ودیعت نهاده شده است؛ بنابراین هرگاه آرزو در جهت نابودی آنچه دیگران دارند یا بازداشتن شخص از تحصیل کمال باشد، ناروا خواهد بود.[1] این نوشتار می کوشد آرزو های ناروا را از منظر قرآن تبیین کند.
[1]. طنطاوی بن جوهری، الجواهر، ج 2، ص 38.