تاثیر کمی و کیفی تدریس ریاضی پایه ششم به شیوه معکوس بر بازده های یادگیری حیطه شناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کمی و کیفی تدریس ریاضی پایه ششم به شیوه معکوس بر بازده های یادگیری حیطه شناختی بود.پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و ازنظر روش از نوع ترکیبی بود که در دو مرحله کیفی و کمی انجام شد.در روش کمی،از شیوه شبه آزمایشی استفاده شد و در روش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختارمند و مشاهده استفاده شد.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم منطقه پیربکران بود.نمونه شامل 16 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم بودند. مباحث درس ریاضی به دو شیوه عادی و معکوس با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش تدریس شد. داده های حاصل بخش کمی در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت و در بخش کیفی،مصاحبه های دانش آموزان،والدین و آموزگار کدگذاری و مقوله بندی شد.یافته های پژوهش نشان داد نمرات دانش آموزان در بازده های سطحی و ساده حیطه شناختی،در آموزش به شیوه معکوس و عادی تفاوت معناداری در دو روش نداشتند اما روش معکوس بر ارتقا نمرات دانش آموزان دختر و پسردر بازده های پیچیده و عمیق حیطه شناختی تاثیر داشت و موجب بهبود عملکرد دانش آموزان در بازده های پیچیده و عمیق حیطه شناختی میشد همچنین آموزش با روش معکوس بر مولفه های یادشده بر دختران و پسران تاثیر متفاوت معناداری نداشت،علاوه بر این، استقلال دانش آموزان در یادگیری ریاضی و فعالیت دانش آموزان در منزل در کلاس معکوس افزایش داشتند؛همچنین معضل کمبود زمان تدریس به صورت حضوری را به ویژه در دوران همه گیری بیماری کرونا برطرف کرد.