شبیه سازی عامل بنیان حرکت ناوگان اتوبوس های تندرو شهری(BRT)

امروزه سیستم‎های حمل و نقل زمینی با چالش بزرگی به نام ازدحام روبه رو هستند. از آنجا که پدیده های ترافیکی و ازدحام دارای خصوصیاتی از جمله پیچیدگی و پویایی هستند، مدل سازی آنها با مدل‎های ریاضی معمول بسیار دشوار و بعضا غیرممکن است. به همین منظور،  می توان در مدل سازی پدیده ازدحام و تشخیص پارامترهای موثر در کاهش یا افزایش آن، از تکنولوژی های مبتنی بر عامل‎های دارای همخوانی بالا با این خصوصیات بهره گرفت. با توجه به جایگاه اتوبوس های تندرو شهری در جابه جایی مسافران، کاهش ترافیک و همچنین کاهش پارامترهای زمان انتظار مسافران و زمان سفر از اهداف این تحقیق هستند. لذا برای تحقق این اهداف از شبیه سازی عامل بنیان حرکت ناوگان اتوبوس های تندرو شهری (BRT) استفاده شده است. در این تحقیق، برنامه پایه NetLogo برای کدنویسی مدل و اجرای شبیه سازی آن مورد استفاده قرار گرفته است.  در این بررسی سه سناریو متفاوت در نظر گرفته شد. نتایج عملکرد سیستم حمل و نقل تندرو شهری با تغییرات به عمل آمده در هر یک از پارامترهای موثر، در هر یک از سناریوها، قابل توجه بود. در نهایت، پس از آنالیز و تحلیل کلی و همچنین مقایسه وضعیت های مختلف، نتایج و پیشنهاداتی برای بهبود عملکرد ناوگان اتوبوس های تندرو شهری ارایه شد. از جمله اینکه در خصوص دستیابی به اهداف مورد نظر (یعنی کاهش زمان انتظار مسافران در ایستگاه ها و کاهش زمان سفر) وضعیت سناریوی پل نسبت به دو سناریوی چراغ هوشمند و حالت جاری مناسب تر است.