تحلیل شخصیت و احوال پشوتن در داستان رستم و اسفندیار

شاهنامه کتابی شخصیت‌محور است و در اصطلاح شخصیت‌ها هستند که بار داستان و جنبه‌های ر آن را به دوش می‌کشند. در کنار شخصیت‌های اصلی داستان که نزد خوانندگان معروف می‌شوند، شخصیت‌های فرعی هم وجود دارند که بخشی از بار داستان به عهده آن‌هاست و حضور آن‌ها همان‌قدر مهم است که حضور شخصیت‌های اصلی اهمیت دارد. یکی از مهم‎ترین شخصیت‌های فرعی داستان رستم و اسفندیار، پشوتن برادر اسفندیار است. در این داستان شاهد نبرد دو پهلوان اسطوره‌ای و محبوب هستیم که هرکدام برای این نبرد دلایل خود را دارند و به‎عنوان شخصیت‌های اصلی در داستان حضور دارند. حضور پشوتن علاوه بر بعد عاطفی به‌عنوان برادر اسفندیار، به داستان منطق روایی می‌بخشد و ضمن کمک به روایت آن به پرسش‌های احتمالی خواننده هم پاسخ می‌دهد، به گونه‌ای که نبودش خلاء عظیمی در داستان ایجاد می‌کند. در این مقاله کوتاه ضمن بررسی شخصیت پشوتن در منابعی مانند اوستا، دینکرد و بهمن‌نامه؛ به کارکردهای شخصیت او در داستان رستم و اسفندیار خواهیم پرداخت و آن‌ها را در چند بخش: «ایجاد تفاوت دیدگاه در داستان»، «نماینده قدرت حاکم»، «حضور برای پیشبرد داستان» و... بررسی خواهیم کرد.