تاثیر خودشیفتگی و ویژگی های مدیران بر سطح افشای گزارشگری پایداری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
گزارشگری پایداری شرکتها، رهآوردهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی شرکت است که نشان میدهد یک واحد تجاری با در نظر گرفتن این مسایل، چگونه طرحهای توسعه خود را در آینده اجرا میکند. برای همین سیاستهای گزارشگری پایداری شرکتها به عنوان بخش مهمی از راهبردهای شرکتها در نظر گرفته و در این راه شرکتهای بزرگ معمولا گزارشات پایداری خود را به عنوان یک راهبرد شرکتی میپذیرند. همچنین خودشیفتگی، رفتار و نوع تصمیمات مدیران را تحت تاثیر قرار میدهد و ترکیبی از ویژگیهای مهم شخصیتی از قبیل خود بزرگ بینی در عین شکنندگی، اشتغال ذهنی در مورد موفقیت، احساس محق بودن، مورد تحسین واقع شدن، تخیلات مربوط به قدرت زیاد، زیبایی و موفقیت، حساسیت زیاد به انتقاد و تمایل به بهرهکشی از دیگران در روابط بین فردی میباشد. هیات مدیرهها معمولا افرادی هستند که حق کنترل، سیاستگذاریهای کلان، نظارت و حاکمیت بر یک شرکت را دارا هستند. این افراد سلامت شرکت را در حوزههای مختلف مثل عملکرد مالی مناسب، تناسب فرآیندها، اقدامات و قانونی بودن فعالیتهای سازمان با هدف پیشبرد سازمان تضمین مینمایند. در این تحقیق به بررسی تاثیر خودشیفتگی و ویژگیهای مدیران بر سطح افشای گزارشگری پایداری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. جهت آزمون فرضیهها از روش همبستگی بین متغیرها و معادلات رگرسیون چند متغیره از طریق روش پانل دیتا استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه شرکتهای تولیدی پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1395 لغایت انتهای سال 1399 می باشد و نمونه مورد بررسی تحقیق، مشتمل بر 191 شرکت که با استفاده از روش حذفی سیستماتیک انتخاب گردیده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که خودشیفتگی مدیران، تحصیلات هیات مدیره، مالکیت هیات مدیره، ثبات هیات مدیره و غیر موظف بودن هیات مدیره بر سطح افشای گزارشگری پایداری تاثیر معنادار دارند؛ اما اندازه و جلسات هیات مدیره بر سطح افشای گزارشگری پایداری تاثیر معناداری ندارند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.