نقش سبک های فرزندپروری در سوء گیری به مواد مخدر در دانشجویان با نقش میانجیگری تکانشگری

 عوامل متعددی در گرایش به مصرف مواد مخدر موثرند. هدف پژوهش حاضر، ارایه مدل علی سوء گیری به مواد مخدر در دانشجویان بر اساس سبک های فرزندپروری با نقش میانجیگری تکانشگری می باشد. 

 روش پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری در نیمسال اول 1397-98 (7248 نفر) تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه از روش روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (216 نفر دانشجوی دختر و60 دانشجوی پسر) استفاده شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه تکانشگری ارنست بارت و همکاران (2004)، استعداد اعتیاد وید و همکاران (1992) و شیوه‌های فرزند پروری بامریند (1991) بود. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. 

  شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوب قرار داشت.  سبک های فرزندپروری اثر مستقیم بر سوءمصرف مواد دانشجویان دارد. همچنین تکانشگری نقش میانجی بین سبک های فرزند پروری و سوء گیری به مواد مخدر ایفا کرد. 

 یافته های پژوهش حاکی از برازش مناسب مدل مفهومی پژوهش بود. بر این اساس در کلینیک های درمان اعتیاد، برای کاهش سطح گرایش به اعتیاد توجه به پیشایندهای سبک فرزندپروری و تکانشگری ضروری است.