تاثیر نسبت روغن به آب بر سایش بدنه Cr13 روغن کاری شده با سیال حفاری

این کار تاثیر نسبت روغن به آب را بر رفتار فرسایش جداره روغن کاری شده با سیال حفاری با استفاده از یک دستگاه آزمون مقاومت سایشی پین روی دیسک را مورد مطالعه قرار می دهد. نمونه های دیسک و نمونه های پین به ترتیب از فولاد Cr13 و فولاد G105 ساخته شده اند. برای مشاهده مورفولوژی سایش از پروفایل های سه بعدی ، تصاویر SEM و تصاویر مقطعی استفاده شد. تجزیه و تحلیل XRD و منحنی قطبش برای تجزیه و تحلیل مکانیزمهای سایش تحت نسبتهای مختلف روغن به آب استفاده شد. نتایج نشان داد که افزودن روغن دیزلی به سیال حفاری می تواند به طور قابل توجهی فرسایش جداره را کاهش دهد . میزان سایش و میانگین ضریب اصطکاک ابتدا با افزایش نسبت روغن آب از 0 به 3 کاهش و سپس با افزایش نسبت روغن آب از 3 به 5 افزایش می یابد. مقدار زیاد روغن از هدر رفتن حرارت اصطکاک جلوگیری می کند ، که منجر به افزایش سریع دمای سیال حفاری و بهبود قابل توجه فعالیت Cl- می شود. بنابراین ، با افزایش نسبت روغن به آب از 3 به 5 ، میزان خوردگی افزایش می یابد و فرسایش خورنده  بر روند سایش غالب می شود. مکانیزم اصلی فرسایش جداره روغن کاری شده با سیال حفاری ، فرسایش خورنده است. و نوع سایش غالب ، سایش ساینده  است که نسبت روغن به آب 0-2 است و سایش خوردگی زمانی که نسبت آب به آب 3-5 است. در حین حفاری ، به شرط رعایت الزامات حفاری ، کنترل نسبت روغن به  آب مایع حفاری به حدود 3 به طور موثری باعث کاهش سایش پوشش فولادی Cr13 می شود.