بررسی تاثیر اجرای برنامه مراقبت خانواده محور بر خستگی و افسردگی دختران نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن

امروزه یکی از شایع ترین مسایل بهداشتی در جهان، آنمی فقر آهن می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر اجرای برنامه مراقبت خانواده محور بر خستگی و افسردگی دختران نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن انجام شد. مراقبت خانواده محور روشی است که از طریق مشارکت های مفید دو طرفه بین مراقبت کنندگان، بیماران و خانواده ها کنترل میشوند . مراقبت خانواده محور به طور سیستماتیک سازمان دهی شده است به طوری که پویایی و پیچیدگی های گوناگون ابعاد مختلف افراد و خانواده ها را مدنظر قرار داده است.

پژوهش حاضر به صورت مطالعه نیمه تجربی کاربردی در سال 1399 با انتخاب 70 دختر نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن محصل در مقطع دبیرستان شهرستان محمودآباد از طریق نمونه گیری هدفمند و در دسترس انجام شد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه خستگی استمس و افسردگی بک می باشد. بعد از گردآوری اطلاعات حاصل از مرحله قبل از مداخله، برنامه مراقبت خانواده محور برای دختران نوجوان نمونه پژوهش در گروه آزمون اجرا و آزمون ثانویه 3 ماه بعد از مداخله انجام شد. در گروه کنترل نیز پرسشنامه ها در ابتدا و سپس 3 ماه بعد از آموزش که در 6 جلسه برگزار گردیده ، سنجیده و اطلاعات دو گروه با استفاده از روش های آزمون t زوجی و آزمون t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 مقایسه نمره کل خستگی و افسردگی دختران نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معناداری را در جهت کاهش نمرات نشان داد (001/0>P)، ولی در گروه کنترل، اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0P>). مقایسه نمره کل خستگی  دختران نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معناداری را در جهت کاهش نمرات نشان داد (001/0>P)، ولی در گروه کنترل، اختلاف معناداری وجود نداشت (182/0=P). همچنین، مقایسه نمره کل افسردگی دختران نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معناداری را در جهت کاهش نمرات نشان داد (001/0>P)، ولی در گروه کنترل، اختلاف معناداری وجود نداشت (667/0=P).

نتیجه گیری:

 میزان خستگی و افسردگی در دختران نوجوان مبتلا به آنمی فقر آهن که برنامه مراقبت خانواده محور را دریافت می کنند، نسبت به گروه کنترل کاهش یافت.