ارائه الگوی ارتقاء کیفیت آموزش مدارس شهرستان اهواز با استفاده از روش داده بنیاد

پژوهش درباره کیفیت آموزش در مدارس از جمله مهم ترین مسایلی است که از یک سو بازخورد مناسب برای تجزیه و تحلیل مسایل آموزشی، تصمیم گیری های اساسی و برنامه ریزی های راهبردی در اختیار مسیولان آموزش و پرورش قرار  می دهد و از سوی دیگر، دبیران با آگاهی از کیفیت عملکرد خود به اصلاح شیوه ها و روش های آموزشی و در نتیجه، افزایش کیفیت تدریس خود بپردازند. هدف از این مطالعه تدوین الگوی ارتقاء کیفیت مدارس متوسطه شهرستان اهواز با استفاده از روش داده بنیاد بود.

روش این مطالعه از نظر هدف کاربردی، از نظر داده ها کیفی و از نظر روش اجرای پژوهش از نوع داده بنیاد است. جامعه آماری گروهی از خبرگان شامل معلمان و مدیران مدارس متوسطه و متخصصان و صاحبنظران حوزه آموزش بودند که با روش هدفمند و با توجه به اصل اشیاع نظری انتخاب شده بودند. از دو ابزار بررسی ادبیات مربوطه و پس از آن انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته برای گردآوری داده های پژوهش استفاده شد. در پژوهش حاضر قابلیت اعتبار از طریق «بررسی توسط شرکت کنندگان یا مصاحبه شوندگان» صورت گرفته است. ضمن آنکه برای تایید و اعتبار یابی یافته های حاصل از بررسی وضعیت مطلوب، با هفت نفر از متخصصان آموزشی مصاحبه ای به عمل آمد و اطلاعات به دست آمده از فرایند مصاحبه ها و کیفیت و عمق داده ها توسط گروه متخصصین مربوطه تایید شد. در این پژوهش از شیوه تحلیل نظریه داده بنیاد برای مقوله بندی مصاحبه ها پرداخته شد.

تعداد 185 مفهوم به دست آمد که با طبقه بندی این مفاهیم 23 مقوله فرعی و در مرحله کدگذاری محوری ، تعداد 10 مقوله اصلی شامل: معلمان، مدیریت و مدارس، تشکیلات سازمانی مدارس، فضای مدرسه، امکانات مدرسه، محتوای درسی، اعتبارات، سطح رضایت، پیشرفت تحصیلی، انگیزش تحصیلی، طبقه بندی شدند و درنهایت در مرحله کدگذاری پیشرفته ، مقوله های آشکارشده در قالب ابعاد 6 گانه مدل پارادایمی ، با روابطی که بین آن ها وجود دارد در الگو جای گرفتند.

شرایط راهبردی بدست آمده نشان دهنده وجود دو راهبرد مهم شامل بودجه مدارس و سطح رضایت معلمین و دو پیامد مهم پیشرفت و انگیزش تحصیلی جهت ارتقای کیفیت آموزش بود.