بررسی کاربرد کیتوزان بر عملکرد و برخی ویژگی های کیفی گوجه فرنگی

به منظور بررسی اثر محرک زیستی کیتوزان بر رشد، عملکرد و برخی ویژگی های کیفی میوه گوجه فرنگی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 1397-1396 در شهرستان کرمانشاه انجام شد. آزمایش شامل 15 کرت، هر کرت با طول 4/2 و عرض 2/1 متر در نظر گرفته شد. در هرکرت سه ردیف و در هر ردیف 7 بوته و 21 بوته در هر کرت کشت گردید. فاصله بین ردیف ها 1/4 متر و همچنین فاصله روی ردیف 30 سانتی متر در نظر گرفته شد. در مجموع در این آزمایش 315 بوته کشت شد. تراکم کشت حدود 23800 بوته در هکتار بود. در این آزمایش محرک زیستی کیتوزان در پنج سطح مورد ارزیابی قرار گرفت که شامل: شاهد (S0) ، 1/1000 یک در هزار ((S1، 2/1000 دو در هزار (S2)، 3/1000 سه در هزار (S3)و تیمار بذر مال(K) بود.بیشترین مقدار عملکرد در تیمار S3در سال اول به مقدار 227 تن در هکتار بدست آمد. اثر تیمار های کیتوزان S1، S2، S3و Kبه ترتیب باعث افزایش 14، 19، 25، 11 درصدی عملکرد نسبت به تیمار S0 شد. بیش ترین مقدار وزن تر، درصد فسفر، سدیم، نیتروژن و ویتامین ث در تیمار S3 به بدست آمد. بیش ترین مقدار مواد جامد محلول و اسیدیته در تیمار K مشاهده شد. در مجموع محلول پاشی کیتوزان در تمامی غلظت های مورد استفاده با تاثیر بر افزایش جذب آب و مواد غذایی و همچنین بهبود فرآیندهای فیزیولوژیکی ، رشد رویشی را افزایش داده در نتیجه باعث افزایش مقدار عملکرد و جذب بیشتر عناصر غذایی شد.