اثر کاربرد منفرد و اختلاط علف کش های پروپیزامید و اتوفومزیت در کنترل علف هرزهای هرز سس (Cuscuta campestris)، نازک و پهن برگ در چغندرقند (Beta vulgaris L)

جهت بررسی اثرات کاربرد منفرد و اختلاط علف کش های پروپیزامید و اتوفومزیت در کنترل علف های هرز انگلی سس، نازک و پهن برگ در چغندرقند، سه آزمایش گلخانه ای در سال 1396 در گلخانه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر کرج اجرا شد. آزمایش های مذکور در قالب طرح کاملا تصادفی و به ترتیب با 30، 10 و 9 تیمار و چهار تکرار انجام شد. نتایج این بررسی نشان داد اثر اختلاط دزهای مختلف علف کش های پروپیزامید و اتوفومزیت و بوم گونه های سس استان های مختلف بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح یک درصد معنی دار بود. درصد جوانه زنی نهایی (82/7 درصد)، سرعت جوانه زنی روزانه (0/18 روز) و درصد اتصال به میزبان بوم گونه سس استان اردبیل (82/7 درصد) بیشتر از استان های البرز و قم بود. بیشترین درصد اتصال علف هرز سس به میزبان چغندرقند نیز در فاصله کشت پنج سانتی متر مشاهده شد. کاربرد تیمارهای پروپیزامید 2/5 لیتر در هکتار و پروپیزامید 1/5 لیتر در هکتار از ماده تجاری + اتوفومزیت یک لیتر در هکتار از ماده تجاری در زمان اتصال سس به میزبان چغندرقند نسبت به علف کش اتوفومزیت ضمن کنترل مناسب تر علف هرز سس (100 درصد) و کاهش وزن های تر و خشک، تراکم و شاخص کلروفیل برگ علف های هرز نازک و پهن برگ، توانستند شاخص کلروفیل برگ و عملکرد اندام هوایی چغندرقند را در شرایط گلخانه افزایش دهند. بنابراین، کاربرد تیمارهای مذکور می تواند در کنترل علف های هرز انگلی سس، نازک و پهن برگ چغندرقند و کاربرد تیمار پروپیزامید 1/5 لیتر در هکتار از ماده تجاری + اتوفومزیت یک لیتر در هکتار از ماده تجاری در زمان اتصال سس به میزبان چغندرقند می تواند علاوه بر اثرات ذکر شده در کاهش اثرات زیست محیطی استفاده از علف کش های شیمیایی مدنظر باشند.