طراحی الگویی توانمندسازی دانشجویان کشاورزی برای کاهش فرسودگی تحصیلی

هدف این پژوهش طراحی مدلی برای توانمندسازی دانشجویان به منظور کاهش فرسودگی تحصیلی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران بود. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی 10 نفر از کارشناسان آموزش عالی و در مرحله کمی 200 نفر از دانشجویان با استفاده از جدول کرجسی مورگان انتخاب شدند. روش نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند و در بخش کمی تصادفی بود. کارشناسان (شرکت کنندگان) 7 شاخص را به عنوان عوامل اصلی برای ارزیابی مدل ذکر کردند. همچنین مقدار ضریب نسبی هر شاخص توسط فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) تعیین شد. نتایج برازش مدل نشان داد که مقدار RMSEA برابر با 096/0 است و با توجه به اینکه این مقدار کمتر از 1/0 است، نشان دهنده قابل اجرا بودن میانگین مربعات خطای مدل و قابل قبول بودن مدل اولیه است. به همین ترتیب، FIGFI، CFI و NFI بیش از 0.9 بودند که نشان می دهد مدل اندازه گیری شاخص ها مناسب است. ارزیابی مدل و ارزیابی تفاوت بین میانگین های شاخص ها نشان داد که توانمندسازی دانشجویان تاثیر بسزایی در کاهش فرسودگی تحصیلی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران دارد. سطح معنی داری کمتر از 01/0 برآورد شد. تاثیر جهت گیری آینده B=0.46، برای سطح دسترسی به اطلاعات B=0.51، برای فرسودگی هیجانی B=0.52 و برای زوال شخصیت B=0.57 بود.