برآورد ارزش تفریحی پارک جنگلی چیتگر با استفاده از الگوی ارزش گذاری مشروط

هدف این پژوهش برآورد ارزش تفریحی پارک چیتگر و تمایل به پرداخت (WTP) بازدیدکنندگان با استفاده از الگوی ارزش گذاری مشروط (CVM) است. پرسشنامه برای گرد آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. رابطه کوکران جهت تعیین حجم نمونه مورد نیاز در مطالعه میدانی بکار گرفته شد. رهیافت نمونه گیری تصادفی برای اجرای مطالعه میدانی میان بازدیدکنندگان مورد استفاده قرار گرفت. رهیافت انتخاب دوگانه دوبعدی برای طراحی پرسشنامه بکار گرفته شد. الگوی رگرسیون لوجیت برای برآورد رابطه بین تمایل به پرداخت و متغیرهای توضیحی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج الگوی لوجیت نشان داد که بین متغیرهای توضیحی سن پاسخگو، اندازه خانوار، سطح تحصیلات و عضویت در سازمان های غیردولتی محیط زیستی  (NGOs) و WTP رابطه معنی دار منفی وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که بین جنسیت پاسخگو، وضعیت تاهل و درآمد ماهیانه خانوار و WTP رابطه معنی دار مثبت وجود دارد. یافته ها بیانگر این است که تمایل به پرداخت بیشینه انتظاری بازدیدکنندگان 79630 ریال است. همچنین، نتایج نشان داد که ارزش اقتصادی سالیانه کل تفرج در پارک جنگلی چیتگر معادل 9/38 میلیارد ریال است. نتایج این پژوهش به تصمیم گیران کمک می کند تا کیفیت پارک چیتگر، توسعه گردشگری، افزایش تعداد بازدیدکنندگان و ایجاد درآمد برای پارک را بهبود دهند.