ارزیابی فنی اقتصادی مخازن نفتی در قالب مدیریت بهینه توسعه مخزن (مطالعه موردی مخزن آسماری یکی از میادین جنوب غربی ایران)

ارزیابی فنی اقتصادی در یک میدان نفتی به معنای بهره گیری از تکنولوژی های متفاوت و برنامه ریزی صحیح در جهت حداکثر سازی میزان استحصال هیدروکربور و حداقل سازی ریسک ها و هزینه هاست. تحقیق حاضر شامل ارزیابی فنی، مدلسازی و اقتصادی بر روی یکی از مخازن توسعه نیافته در جنوب غربی ایران است. تخمین میزان هیدروکربور قابل استحصال با استفاده از روش مونت کارلو و با در نظر گرفتن عملکرد دینامیک مخزن و سپس مدلسازی اقتصادی مخزن در قالب مدیریت هزینه ها و آنالیز حساسیت تعریف شده است. از میان سناریوهای تعریف شده، سازگارترین سناریو که دارای بیشترین میزان ضریب بازیافت مخزن و بهترین شاخصه های اقتصادی است به عنوان سناریوی برتر توسعه برگزیده شده است. در این سناریو تولید از مخزن نفتی با حفر 14 چاه جدید طی 14 سال و با حفظ نرخ تولید حداکثر 10 هزار بشکه در روز با ضریب بازیافت 7/29 درصد با کل هزینه نهایی 995/0 میلیارد دلار و ارزش فعلی تجمعی 136/2 میلیارد دلار صورت می پذیرد. می توان به این نکته اشاره کرد که سرمایه گذاری در مخازن توسعه نیافته بر مبنای تحلیل های دقیق اقتصادی می تواند بسیار سودآور بوده و به نگهداشت منابع حیاتی کشور کمک شایان توجهی نماید.