رتبه بندی روش های تامین مالی علم، فناوری و نوآوری برای واحدهای فناور و دانش بنیان؛ مطالعه موردی از پارک های علم و فناوری ایران

ایران طی چند سال گذشته رشد قابل توجهی در میزان و تعداد روش های تامین مالی داشته است. اما تاکنون، تحقیقات قابل توجهی در مورد تفاوت های روش های مربوط به زنجیره تامین مالی واحدهای فناور و دانش بنیان در اکوسیستم ایران انجام نشده است. در این راستا، تحقیق حاضر با هدف تدوین مدلی مطلوب از روش های تامین مالی و اولویت بندی معیارهای آن در ایران به انجام رسیده است. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی است و برحسب گردآوری اطلاعات آمیخته - اکتشافی است. در گام نخست در مصاحبه نیمه ساختاریافته با پارک های علم و فناوری، به منظور شناسایی ساختارهای موجود جهت جذب منابع مالی اقدام شده است و در گام بعدی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی به اولویت بندی این روش ها اقدام شد. بدین منظور پرسشنامه ها میان کارآفرینان و صاحب نظران که در سال 1400 در حوزه تامین مالی فعالیت داشته اند توزیع و داده های به دست آمده تحلیل و وزن هر یک از روش ها مشخص شد. نتایج این گزاره اصلی را پشتیبانی می کند که بین عوامل مرتبط با ابزارهای تامین مالی، پول هوشمند و رشد و توسعه آتی بیشترین تاثیر را در تصمیم گیری دارند. همچنین تسهیلات با تعهد سخت و نرخ حمایتی و تسهیلات با تعهد آسان و نرخ بازار پول به عنوان اولویت اول و دوم منابع تامین مالی استفاده می گردد، همچنین فروش سهام به سرمایه گذاران پایین ترین اولویت را برای تامین مالی دارا می باشد.