اثربخشی برنامه حل مسئله خانواده- محور بر تنظیم هیجان مادران دانش آموزان دارای اختلال اوتیسم

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی برنامه حل مسیله خانواده - محور بر تنظیم هیجان مادران دانش آموزان دارای اختلال اوتیسم بود. این پژوهش، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون -پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مادران دانش آموزان دختر و پسر دارای اختلال طیف اوتیسم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 98 -1397 بود. تعداد 64 نفر از دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم در مدرسه استثنایی بشارت ویژه این دانش آموزان مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش 30 مادر دارای فرزند مبتلا به اوتیسم به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با انتساب تصادفی به دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه حل مسیله را در ده جلسه دریافت کردند، درحالی که به گروه کنترل این آموزش ارایه نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان (2003) بود. اطلاعات گردآوری شده از طریق آزمون آماری تحلیل مکرر با استفاده از نسخه بیست و سوم نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برنامه حل مسیله خانواده- محور بر تنظیم هیجان آزمودنیها تاثیر معنادار داشت و اثر این برنامه در مرحله پیگیری همچنان ماندگار بود (0/01>P). برنامه حل مسیله خانواده- محور، تنظیم هیجان مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم را بهبود بخشیده است، بنابراین، کاربست برنامه آموزش حل مسیله خانواده- محور برای این مادران اهمیت بسیار دارد.