تحلیل نظام صدور مجوز دام سنگین در توسعه اقتصاد روستایی(وضع فعلی و بهینه)

یکی از مهم ترین و موثرترین مشوق های سرمایه گذاری و بهبود محیط کسب وکار، تسهیل و تسریع فرایندهای صدور مجوزهای کسب وکار است. این فرایند دارای چنان اهمیتی است که به تنها مولفه یا دست کم یکی از اصلی ترین مولفه ها برای ارزیابی های بین المللی محیط کسب وکار تبدیل شده است. رویه های صدور مجوز در بخش کشاورزی نیز متداول است و چه بسا به دلیل مسایل مهم ازجمله رعایت بهداشت عمومی و ایمنی محیطی حالت خاص تری به خود می گیرد. دامپروری یکی از پررونق ترین فعالیت های تولیدی در بخش کشاورزی و یکی از ارکان مهم اقتصاد روستایی است و به مانند تمامی آن ها نیازمند بستری مناسب برای تحقق ماموریت های محوله خود است. صدور پروانه پرورش دام سنگین با توجه به ضوابط و مقررات تعیین شده در قانون نظام جامع دامپروری کشور صورت می گیرد. براین اساس، به منظور تبیین وضع موجود و بهینه فرایند صدور مجوزهای دام سنگین، پروژه ای ملی در استان های اصفهان، خراسان رضوی، قم، کردستان، کرمانشاه، گیلان باهدف بهینه کاوی و به روش کانونی و مصاحبه هدفمند با متقاضیان و کارشناسان کلیدی دستگاه های متولی صدور مجوز انجام شده است. نتایج پروژه حاکی از وضعیت نابسامان فرایند صدور مجوز و نبود رویه یگانه و هماهنگ در استان های موردبررسی بوده است. با توجه به بررسی های به عمل آمده در استان های موردبررسی، بحرانی ترین عامل طولانی شدن فرایند صدور مجوز تعدد مراکز تصمیم گیری و استعلام های موازی دستگاه ها و عدم وجود سامانه های برخط و هوشمند و به روز و نیز ضوابط و دستورالعمل های این مراکز است. درنهایت، وضعیت موجود و بهینه فرایند صدور مجوز در قالب چارت هایی ترسیم شده است که به درک بهتر این مسیله کمک خواهد کرد. بازمهندسی فرایند صدور مجوزها طبق قانون هییت مقررات زدایی ذیل وزارت امور اقتصادی و دارایی؛ نظارت دوره ای برای تسهیل صدور مجوزهای کسب وکار در خصوص کاهش زمان و پیچیدگی فرایند و هزینه های سربار و مضاعف؛ و پاسخگویی به استعلامات صدور مجوزها به صورت الکترونیکی و طبق برنامه زمان بندی ابلاغی ازجمله پیشنهادهای مطرح شده است.