نکته های نو یافته بلاغی از دو تفسیر قرآنی روض الجنان ابوالفتوح رازی و کشف الاسرار ابوالفضل میبدی

وجود برخی صنایع بلاغی مغفول در دو تفسیر روض الجنان و روح الجنان ابوالفتوح رازی و کشف الاسرار و عده الابرار ابوالفضل میبدی، نشان از بلاغت اعجازی جدیدی از قرآن کریم دارد؛ دانشی که در فهم و تفسیر آیات قرآن کریم و شناخت زیبایی های کلام الهی، نقشی انکار ناپذیر دارد. نوشتار حاضر پژوهشی است که در آن نگارندگان کوشیده اند پس از تعریف بلاغت و معرفی دو تفسیر روض الجنان و کشف الاسرار، با روش تحلیلی-توصیفی و نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای و رجوع مستقیم به این دو تفسیر فارسی، زیبایی های ادبی که از چشم بلاغیون به دور مانده و یا کمتر به آنها پرداخته شده را یافته و مورد بررسی قرار دهند. از آنجایی که دریافت نکات و لطایف تفسیری از متن قرآن همواره در میان مفسرین بلاغی پر رونق بوده است، شناخت بلاغت و شیوه های بلاغی قرآن، نه تنها پرده از وجوه اعجاز بلاغی این کتاب کریم بر می دارد، بلکه معانی نهفته و گنجینه های پنهان آن را نیز آشکار می سازد. نگارندگان پس از تجزیه و تحلیل نمونه ها، نتیجه می گیرند که در این دو تفسیر از صنایع خاصی همچون: جوامع الکلم، بساط، معقد و غیره استفاده شده است که نیاز به تبیین و باز نشر بیشتری دارند.