پرسش بلاغی و اغراض ثانوی آن در اشعار قصاب کاشانی

یکی از ابزارهای تاثیرگذار بر مخاطب، استفاده از توانش های کلام در انتقال معانی ثانوی به فراخور سخن و حال مخاطب است و این موضوع در معانی ثانوی استفهام به خوبی مشاهده می شود. شاعر به ضرورت و لزوم موضوع، اخبار، امر و نهی را در ساخت و صورت پرسش مطرح می کند، زیرا بر آن است که اثر جملات خبر یا امر و نهی به شکل استفهام، بر شنونده به مراتب تاثیرش از قالب خبر یا امر و نهی بیشتر است؛ شاعر برای اینکه خواننده یا شنونده را سریع تر و بهتر به تکاپوی ذهنی وادارد یا مانع از آن شود و یا احساسات او را برانگیزد، منظور خود را در فرم و ساخت پرسش بیان می کند. پرسش های ادبی یا استفهام بلاغی در جمله، غالبا پاسخ ندارند و برای رسیدن به کارکردهای بلاغی گوناگون به کار می روند. نویسنده در این پژوهش، درصدد آن است تا به شیوه توصیفی - تحلیلی و ابزار کتابخانه ای ضمن معرفی مختصری از شاعر به بررسی پرسش بلاغی در اشعار قصاب کاشانی بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که بیشترین معانی ضمنی استفهام به کار رفته در شعر قصاب کاشانی» کدام است؟ نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیشترین پرسش های شعر قصاب کاشانی، متضمن معنای ضمنی عجز و بیان ناامیدی است و قصاب در شعر خود از تمام شگردها و قابلیت های زبانی در ساختار علم معانی به خوبی استفاده کرده و سخن خود را به گونه ای به این فن آراسته است. استفاده بهینه از علم معانی، باعث ماندگاری و تاثیرگذاری کلام و دل انگیزی سخن وی شده است.