تصمیم گیری در خصوص برون سپاری خدمات ترابری نیروی انسانی دریکی از سازمان های نظامی - انتظامی

 یکی از روش‌های کاهش هزینه‌های اداره سازمان‌ها، برون‌سپاری فعالیت‌های غیر صفی است. بسیاری از سازمان‌ها، فعالیت‌های مرتبط با پشتیبانی و لجستیک را برون‌سپاری می‌کنند تا بتوانند خود را از قید مسایل و حواشی غیرضروری خلاص کنند. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا بهتر است سازمان نظامی-انتظامی موردمطالعه، خدمات ترابری نیروی انسانی خود را برون‌سپاری کند یا خیر؟

 این تحقیق از نوع توصیفی بوده و در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد و روش آن پیمایشی است. روش گردآوری داده‌ها اسنادی و میدانی است. به این نحو که ابتدا عوامل موثر بر تصمیم‌گیری برون‌سپاری ترابری کارکنان از ادبیات نظری استخراج گردید. سپس الگوی مستخرج، با ابزار پرسشنامه میان 10 نفر از خبرگان دانشگاهی و حرفه‌ای توزیع گردید تا پس از روایی سنجی، الگوی اشباع‌شده به دست آید. پس‌ازآن، پرسشنامه اصلی بر اساس الگوی اشباع‌شده، میان 12 نفر از خبرگان توزیع و اطلاعات به روش تاپ سیس تجزیه‌وتحلیل گردید. نمونه آماری این پژوهش، کارکنان مرتبط با فعالیت‌های ترابری در مجموعه‌ لجستیک دریکی از سازمان های نظامی-انتظامی هستند.

یافته‌ها: 

درمجموع تعداد 21 شاخص احصاء شد که در شش مولفه سازمان‌دهی شدند. مولفه‌های اصلی اثرگذار بر تصمیم‌گیری برون‌سپاری در ترابری نیروی انسانی سازمان موردمطالعه شامل بهبود عملکرد (با پنج شاخص)، اهمیت راهبردی (با سه شاخص)، بهبود ساختاری (با سه شاخص)، حفاظت از اطلاعات (با سه شاخص)، سرمایه اجتماعی و رابطه‌ای (با چهار شاخص) و تامین‌کنندگان (با سه شاخص) بود. بر اساس تجزیه‌وتحلیل انجام‌شده، برون‌سپاری خدمات ترابری برای سازمان موردمطالعه مرجح است.

 بر اساس تجزیه و تحلیل انجام شده، برون‌سپاری خدمات ترابری برای سازمان موردمطالعه مرجح است.