بررسی رضایتمندی از کیفیت زندگی شهری در سکونتگاه ‏های غیررسمی (مطالعه موردی: محله یوسف ‏آباد تبریز)

آنچه که به تقلیل و تضعیف بیش از پیش سطح زندگی ساکنان سکونتگاه‏های غیررسمی دامن زده است، تداوم مشکلات بغرنج در ابعاد اجتماعی-فرهنگی، محیطی، اقتصادی، زیرساختی و... بوده است که مهم‏ترین هدف رضایتمندی شهروندی، یعنی بهبود کیفیت زندگی شهری را با مشکلات بسیاری مواجه ساخته است.

هدف پژوهش حاضر، تعیین و بررسی ابعاد مختلف کیفیت زندگی شهری موثر بر رضایتمندی ساکنان سکونتگاه‏های غیررسمی است.

روش شناسی: 

روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی بوده و داده‏ها براساس پرسش‏نامه گردآوری شده‏اند. جهت ارزیابی پایایی ابزار پژوهش، از روش آلفای کرونباخ و جهت تعیین روایی پژوهش، از روایی صوری بهره گرفته‏ شده است. جامعه‏ی آماری با حجم نمونه‏ی 350 نفر، شامل ساکنان سکونتگاه غیررسمی محله‏ی یوسف‏ آباد کلانشهر تبریز است و تحلیل داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS صورت گرفته است.

قلمرو جغرافیایی پژوهش: 

محدوده مورد مطالعه محله یوسف‏آباد تبریز می‏باشد. یوسف‏آباد در دامنه‏های کوه عون بن علی، روی تپه‏ ماهورهایی قرار گرفته است که با بریدگی‏های متعدد از هم جدا می‏شود. این محله در محدود محله عباسی است.

یافته ها و بحث: 

براساس یافته ‏ها، بیشترین رابطه معناداری به ترتیب بین متغیرهای وضعیت شغلی (791/0)، وضعیت درآمدی (788/0)، و کمترین رابطه با متغیر نهایت امنیت محیطی (601/0) و سیمای نمادین محیطی (636/0) با رضایتمندی ساکنان از کیفیت زندگی شهری وجود دارد. و همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون‏ چند‏گانه نشان داد که در سطح ویژگی‏های محیطی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و زیرساختی به ترتیب زیرشاخص‏های امنیت محیطی (801/0)، وضعیت درآمدی (473/0)، دارای بیشترین میزان تاثیر بر رضایتمندی ساکنان محله یوسف‏آباد تبریز از کیفیت زندگی شهری می‏باشند.

براساس نتایج، رضایتمندی ساکنان از کیفیت زندگی شهری، در حد پایین 85/2 ارزیابی شد که نشانگر نامساعدبودن ابعاد کیفیت زندگی شهری در سکونتگاه‏ غیررسمی یوسف‏آباد می‏باشد.