جایگاه خرد و خردورزی در شاهنامه فردوسی

خردگرایی مهم ترین اندیشه فردوسی در شاهنامه است که بر آن تاکید زیادی داشته و همواره به اهمیت خرد اشاره کرده است. خرد و خردورزی از جمله فضایل اخلاقی است که در جان ابیات شاهنامه و شخصیت های آن بروز و ظهور یافته است. فردوسی، خرد را وسیله نجات آدمی در این دنیا می‌داند و تمامی پیشرفت‌ها و ناکامی‌ها در اثر بودن و نبودن خرد است که به دست می‌آید. قهرمان واقعی در نوشته‌ های فردوسی کسانی هستند که از خرد و دانایی برخوردار هستند و افراد خردمند هستند که هم سعادت دنیوی و هم سعادت اخروی را به دست می‌آورند. حکیم توس، فردوسی، خرد را وجه تمایز خلقت انسان از سایر موجودات می‌داند و بر همین اساس است که شخصیت شاهان و پهلوانان ایرانی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.