بررسی نقش میانجی تعهد شغلی در رابطه بین رشد شغلی سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی

فعالیت های داوطلبانه و فرا نقش کارکنان که در ادبیات نوین مدیریت، رفتار شهروندی سازمانی نامیده می شوند؛ به سبب تاثیر در ارتقای عملکرد و افزایش اثربخشی سازمانی، بیش از پیش در سازمان های امروزی مورد توجه قرارگرفته اند. پیرو این امر، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رشد شغلی بر رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی تعهد شغلی، صورت گرفت. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی مشهد به تعداد 243 نفر می باشد که تعداد 149 نفر از ایشان بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد رفتار شهروندی سازمانی شارما و جین (2014)، تعهد شغلی کارسون و بدیان (1994) و رشد شغلی ونگ و شی (2011) استفاده گردید. روایی پرسش نامه ها با روش روایی محتوایی و پایایی آن ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید گشت. میزان آلفای کرونباخ رشد شغلی، رفتار شهروندی سازمانی و تعهد شغلی به ترتیب 0/932، 0/936 و 0/90 محاسبه گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Amos و با روش معادلات ساختاری انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد رشد شغلی و تعهد سازمانی، تاثیر مثبت و معناداری بر رفتار شهروندی سازمانی دارند. همچنین نقش میانجی تعهد سازمانی در ارتباط بین رشد شغلی و رفتار شهروندی سازمانی، تایید گشت. به عبارتی رشد شغلی سازمانی از طریق افزایش تعهد سازمانی، باعث افزایش رفتار شهروندی سازمانی می گردد.