بررسی انتقادی خط‎مشی‎ نظام آموزش و پرورش ایران در تربیت جنسی نوجوانان

«تربیت جنسی» یکی از پیچیده ‎ترین و مهم‎ترین ابعاد تعلیم و تربیت و از موضوعات مهم حوزه اجتماعی است که در چگونگی شکل‎ گیری شخصیت انسان نقش بسزایی داشته و بر افکار، عواطف و رفتارهای وی تاثیرگذار است. نظر به اینکه تحلیل مباحث نظری و خط‎مشی‎های عملی حوزه تربیت جنسی می‎تواند زمینه‎ ساز روشنگری و تنویر اذهان محققان و متولیان امر تربیت شود، در پژوهش حاضر که با هدف بررسی انتقادی خط‎ مشی‎های نظام آموزش و پرورش ایران در تربیت جنسی نوجوانان با رویکرد اجتماعی انجام شد، پژوهشگر بر آن است تا ضمن بررسی تمامی اسناد و آیین‎ نامه‎ های بالادستی نظام آموزش و پرورش و با در نظرگرفتن نقاط مثبت، به نقد خط‎ مشی‎ها و رویکردهای این سازمان در حوزه تربیت جنسی بپردازد. نتیجه این پژوهش نشان می‎دهد که براساس بررسی‎های انتقادی، خط‎مشی و رویکرد حاکم بر نگاه به تربیت‎جنسی در نظام آموزش ‎و پرورش ایران «مهار میل جنسی» است، که می‎توان از آن به «خط‎مشی‎ مهار» تعبیر کرد. از ویژگی‎های این خط‎مشی توجه بیشتر به جنبه‎ های سلبی و تحریمی تربیت جنسی است. جلوه‎گری این خط‎مشی از واقعیت میل جنسی به‎ گونه‎ ای است که بیش از آنکه میل جنسی را فرصتی برای زندگی فضیلت‎مندانه تلقی نماید، آن را تهدیدی برای زندگی سعادتمندانه تصویر می‎کند.