چرخه بهینه پیشگیری از غافلگیری در مدیریت بحران های امنیتی

از آنجایی که امروزه گستره مفهوم امنیت در محیط، ریشه دوانده و نبود روش کاربردی منسجم برای مدیریت پیشگیرانه تهدیدهای احتمالی آینده و تبیین‌نشدن چرخه بهینه پیشگیری از غافلگیری در مدیریت بحران‌های امنیتی؛ می‌تواند، زیربنای توسعه مطلوب امنیت را با چالش‌های جدی مواجه کند؛ بنابراین در این تحقیق که با هدف ارایه چرخه بهینه، صورت گرفته محقق در صدد رسیدن به این هدف است که ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌های چرخه بهینه پیشگیری از غافلگیری در مدیریت بحران‌های امنیتی را به‌دست بیاورد.

روش‌شناسی:

 این تحقیق از نظر هدف «کاربردی» و از لحاظ روش اجرا «ترکیبی» است؛ در این راستا، با توجه به مبانی نظری تحقیق و روش به‌کارگرفته شده، در روش کیفی تحقیق، با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند در دسترس و انجام مصاحبه عمیق با خبرگان و صاحب‌نظران این حوزه (9 نفر)، تعداد 128 مقوله مرتبط با موضوع کشف و برابر آزمون تحلیل بار عاملی، شدت تاثیرگذاری هر یک از شاخص‌ها، احصاء گردیدند.

یافته‌ها و نتیجه‌گیری:

 پس از پالایش و حذف شاخص‌های غیر‌مرتبط یا کم‌تاثیر، مراتب به 83 شاخص تعدیل یافت، درگام بعدی، شاخص‌ها از جهت وجوه تشابه و تفاوت باهم مقایسه شده و سپس شاخص‌هایی که حول محور مشترکی قرار داشتند و می‌توانستند اجزاء تشکیل‌دهنده یک مولفه باشند، سازمان‌دهی و مولفه‌های کشف‌شده، در ابعاد «رفتاری، ساختاری و زمینه‌ای» دسته‌بندی گردیدند؛ نتیجه آنکه: الف) شاخص‌های مربوط به بعد رفتاری، در چرخه بهینه پیشگیری از غافلگیری در مدیریت بحران‌های امنیتی، از جایگاه بالایی در بین ابعاد ذکرشده برخوردار است، به‌طوری که 46 درصد از مقوله‌های استخراج‌شده از مصاحبه با حوزه خبرگان و صاحب‌نظران، مرتبط با این بعد بوده است؛ ب) فاصله وضعیت «موجود» و «مطلوب» در بعد «عوامل ساختاری»، بیشتر از سایر ابعاد است، ضمنا به تناسب سنجش انجام شده از حجم نمونه، پیشنهادهای لازم در پایان پروژه، ارایه گردیده است.