تهیه بازهای شیف جدید برپایه تیوسمی کاربازید و بررسی خواص بازدارندگی آنها بر خوردگی فولاد کربنی در محیط اسیدی

در این پژوهش دو ترکیب باز شیف با نام های 1- (2-هیدروکسی بنزیلیدین)-4- فنیل تیوسمی کاربازید (2-HTSC) و 1- (3-هیدروکسی بنزیلیدین)-4- فنیل تیوسمی کاربازید (3-HTSC) سنتز و اثر بازدارندگی آن ها روی خوردگی فولادکربنی در محیط هیدروکلریک اسید 15% بررسی شد. در این راستا اثر بازدارندگی این دو ترکیب به وسیله‏ی روش‏های کاهش وزن، روش‏های الکتروشیمیایی نظیر اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و پلاریزاسیون، آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف‏سنجی پراش اشعه X (EDX) و ایزوترم جذب مورد بررسی قرار گرفت. غلظت‏های 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی مولار از بازدارنده بررسی شدند که بهترین نتیجه در غلظت 5/1 میلی‏مولار به‏دست آمد. نتایج نشان داد که باز شیف 3-HTSC درصد بازدارندگی بهتری نسبت به باز شیف 2-HTSC دارد. نتایج حاصل از پلاریزاسیون نشان می دهد که بازدارنده های مورد استفاده به عنوان بازدانده مختلط عمل کرده و پتانسیل خوردگی را به طور چشمگیری جابه جا نمی کند. جذب بازارنده ها روی سطح فولاد از هم دمای جذب لانگمویر پیروی می کند و نتایج حاصل از پارامترهای ترمودینامیکی نشان از جذب فیزیکی-شیمیایی دارد. در حضور بازدارنده میزان جذب سطحی یون‏های مهاجم کلراید بر بستر فلز به ترتیب برای بازدارنده 2-HTSC و 3-HTSC به ترتیب 26% و 74% کاهش یافت که ناشی از غالب بودن برهمکنش‏های بهتر 3-HTSC با بستر فلز در مقایسه با بازدارنده 2-HTSC است.