رابطه ساختار جمعیت با فقر

فساد به‌عنوان یک عامل بازدارنده توسعه عادلانه، از موضوعات بحث‌برانگیز در حوزه کیفیت نهادی و اقتصاد سیاسی شناخته می‌شود. ادبیات موضوع در مورد تاثیر فساد بر رشد اقتصادی اغلب به این موضوع می‌پردازد که فساد تاثیر منفی بر رشد و توسعه اقتصادی داشته است. اما برخی از اقتصاددانان معتقدند که فساد بر رشد اقتصادی تاثیر مثبت داشته است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر فساد بر توسعه انسانی در بلندمدت و کوتاه‌مدت برای کشورهای اسلامی درحال‌توسعه طی دوره 2000 تا 2017 است.

روش این مطالعه استفاده از داده‌های آماری تابلویی و بر اساس الگوی میانگین جمعی تلفیقی (PMG) است. شاخص فساد استفاده‌شده در این مطالعه شاخص کنترل فساد معرفی‌شده توسط بانک جهانی است. متغیرهای کنترلی در این مطالعه شامل بازبودن تجاری و رشد اقتصادی است.

یافته‌ها:

 در بلندمدت شاخص کاهش فساد باعث بهبود شاخص توسعه انسانی شده است. اما فساد در کوتاه‌مدت بر شاخص توسعه انسانی در کشورهای منتخب موردنظر تاثیر مثبت داشته است.

بحث:

 اگرچه فساد بر توسعه انسانی تاثیر مثبت داشته است، اما با توجه به تاثیر منفی فساد بر شاخص توسعه انسانی در بلندمدت و با توجه به این‌که اهداف اصلی سیاست‌گذاران مربوط به بلندمدت است توصیه می‌شود که سیاست‌گذاران، سیاستهای لازم برای کاهش فساد را اتخاذ کنند تا باعث بهبود وضعیت شاخص توسعه انسانی و بنابراین رفاه انسانها شوند.