اثر ایمن سازی روانی - اجتماعی بر اساس آموزه های مثنوی معنوی بر بهزیستی روان شناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان مهاباد

هدف اصلی این مقاله تعیین تاثیر آموزش ایمن سازی روانی - اجتماعی بر اساس آموزه های مثنوی معنوی بر بهزیستی روان شناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان مهاباد است. پژوهش حاضر از روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان مهاباد بوده است. از بین دانش آموزان تعداد 30 نفر دانش آموز با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانش آموزان انتخاب شده دو گروه آزمایش و کنترل به میزان مساوی انتخاب شدند. موضوعات مورد آموزش (بسته آموزش 6 مهارت خودآگاهی هیجانی، جرات ورزی، مشارکت، مسیولیت پذیری، احترام به خود و روابط اجتماعی) است که در قالب 12 جلسه از طریق سامانه شاد آموزش مجازی به صورت زنده و ارسال فایل ها برای دانش آموزان گروه آزمایش صورت گرفت. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات موردنظر از مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف و همکاران استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق براساس نتایج بدست آمده از بررسی فرضیات از آزمون شاپیرو-ویلک و تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد که نمرات میانگین تعدیل شده میزان بهزیستی روان شناختی پس از اجرای آموزش ایمن سازی روانی اجتماعی بر اساس آموزه های مثنوی معنوی در افراد گروه مداخله بالاتر از میزان بهزیستی روان شناختی در افراد گروه کنترل می باشد. به عبارتی دیگر، آموزش ایمن سازی روانی اجتماعی بر اساس آموزه های مثنوی معنوی برافزایش بهزیستی روان شناختی دانش آموزان تاثیر داشته است. با در نظر گرفتن مجذور اتا، می توان گفت که حدود 64 درصد این تغییرات ناشی از تاثیر مداخله یا آموزش ایمن سازی روانی اجتماعی بر اساس آموزه های مثنوی معنوی بوده است.