رابطه بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در بازیکنان بسکتبال

تصویرسازی حرکتی از جمله وجوه شناختی تکلیف است که در بسیاری از تکالیف به عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می شود. همچنین یکی دیگر از ابعاد شناختی تکالیف که محققان عقیده دارند نقش مهمی در کنترل حرکتی و اجرای تکلیف دارد، بازنمایی ذهنی است. هدف از این تحقیق تعیین رابطه بین توانایی تصویرسازی حرکتی و ساختار بازنمایی ذهنی در تکلیف پرتاب آزاد بسکتبال بود.

روش این پژوهش از نوع همبستگی بود و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. در این  تحقیق از پرسشنامه تصویرسازی حرکتی ویرایش شده و نرم افزار بازنمایی ذهنی به عنوان ابزار استفاده شد. توانایی تصویرسازی حرکتی 60 بسکتبالیست زن اندازه گیری شد و 10 نفر با بالاترین توانایی تصویرسازی (میانگین سنی 3/16 و انحراف استاندارد 05/2) و 10 نفر با پایین ترین توانایی تصویرسازی (میانگین سنی 9/4±3/20) انتخاب شدند. سپس با استفاده از نرم افزار بازنمایی ذهنی، ساختار بازنمایی ذهنی آنها اندازه گیری شد. رابطه بین توانایی تصویرسازی ذهنی و بازنمایی ذهنی با استفاده از تحلیل همبستگی تحلیل شد.

نتایج نشان داد که گروه با توانایی تصویرسازی بالا بازنمایی ذهنی ساختاریافته تری دارد و این ساختار مشابهت بیشتری با ساختار بازنمایی ذهنی معیار دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین نمرات تصویرسازی و ساختار بازنمایی ذهنی در هر دو گروه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

این یافته ها با استفاده از دیدگاه ادراکی شناختی توجیه شدند. همچنین این نتایج به عنوان شاهدی برای فرایند بالا به پایین تصویرسازی در نظر گرفته شدند. دستیابی به این نتیجه، حاکی از این است که تمرین مهارت های روان شناختی همگام با مهارت های تکنیکی، سهم بسیار مهمی در موفقیت ورزشی ورزشکاران خواهد داشت.