بررسی تاثیر آموزش آنلاین بر کسب مهارت تولید شفاهی نزد زبان آموزان ایرانی

در این مقاله سعی شده است که تاثیر آموزش آنلاین بر کسب مهارت تولید شفاهی زبان آموزان ایرانی بررسی شود. بر اساس فرضیه این پژوهش، با توجه به اینکه محیط آموزش/یادگیری مجازی غالبا صوتی و تصویری است، زبان آموزان کمتر انگیزه به شرکت در بحث های شفاهی دارند و ترجیح میدهند شنونده باشند. در نتیجه مهارت تولید شفاهی آنها نسبت به سایر مهارت های زبانی آنان ضعیف تر است. با استفاده از روش تحقیق پیمایشی، با تکیه بر خود ارزیابی زبان آموزان ایرانی و همچنین بررسی نتایج ارزشیابی های تکوینی این فرضیه را مورد بررسی قرار دادیم. به منظور تحلیل داده های تحقیق از روش تحقیق ترکیبی، شامل تحلیل های کمی و کیفی استفاده کردیم. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که فقدان روحیه مشارکتی ناشی از فاصله فیزیکی و اجتماعی مهم ترین دلیل اجتناب از شرکت در گفتگو ها است. خودسانسوری و ترس از خطا یکی دیگر از دلایل قابل توجه است. می توان اظهار داشت که فقدان تعاملات چهره به چهره باعث می شود که زبان آموزان بیشتر شنونده باشند. هدف از این تحقیق تسهیل فرآیندی برای ارایه ساختاری تحلیلی برای بررسی تاثیر آموزش آنلاین بر کسب مهارت های زبانی زبان آموزان ایرانی در بستر محیط آموزشی آنلاین است.