نقش معنویت در پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان: با میانجی ناگویی هیجانی

با افزایش سن و شروع سالمندی، به دلیل وجود فقدان های متعدد، بهزیستی روانشناختی از مسایل مهمی است که ممکن است تحت تاثیر معنویت و ناگویی هیجانی آنان تغییر کند؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی نقش معنویت در پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان: با میانجی ناگویی هیجانی بود.

پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. از جامعه آماری که شامل تمامی سالمندان در سالمندان شهر قزوین بودند، تعداد 92 نفر نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس، از افراد واجد شرایط که به صورت داوطلبانه حاضر به همکاری بودند، انتخاب شدند. و به پرسش نامه های مقیاس نگرش معنوی شهیدی و فرج نیا (1391)، ناگویی خلقی بگبی و همکاران (1994) و فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) پاسخ دادند. داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS نسخه 22 و PLS تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج نشان داد اثر معنویت بر ناگویی هیجانی منفی و معنادار (01/0p<،715/0- =β)، اثر معنویت بر بهزیستی روان شناختی مثبت و معنادار (01/0p<،474/0 =β)، اثر ناگویی هیجانی بر بهزیستی روان شناختی منفی و معنادار (01/0p<،447/0- =β)، بود. همچنین مسیر غیرمستقیم بین معنویت با بهزیستی روانشناختی از طریق ناگویی هیجانی معنادار بود (01/0p<،319/0=β). درمجموع شاخص 566/0 = GOF نشان از برازش کلی مدل پژوهش داشت.

نتیجه گیری: 

نتایج نشان داد در ارایه خدمات مشاوره ای به سالمندان می بایست نقش عوامل و فاکتورهای مثبت و محافظت کننده مانند معنوی را مدنظر قرارداد و حمایت مناسبی در بعد ناگویی هیجانی از آن ها به عمل آورد. تا زمینه بهبود و ارتقای بهزیستی روان شناختی سالمندان فراهم شود