ضوابط تاویل آیات متشابه از دیدگاه ملاصدرا

از جمله مباحث بسیار مهم در حوزه علوم قرآنی مسیله آیات متشابه ومحکم، چگونگی فهم وتاویل آنها و نیر اینکه علم تاویل در اختیار چه کسی وبا چه شرایطی است می باشد. در مورد این که اصولا چرا در قران این گونه آیات وجود دارد دلایل متفاوتی ارایه شده است همچنین روش های متفاوتی از سوی مفسران قران برای فهم این گونه آیات ارایه شده است. ملاصدرا به عنوان یک حکیم و مفسر عالی مقام که زیر بنای رفیع فلسفه خود را قران می داند علاوه بر دسته بندی ونقد رویکرد قران پژوهان در این خصوص، روشی ویژه در برخورد با این آیات ارایه می کندکه بی شباهت به راه روش عرفا نیست. وی معتقد است خداوند هیچ شیء در عالم ماده خلق نکرده است مگر آنکه قبل از آن در عالم معنی نظیری از آن را آفریده است وهیچ چیزی در عالم معنا آفریده نشده است مگر اینکه درعالم بالاتر نظیری دارد. آیات متشابه قران مربوط به اموری است که ریشه درعالم معنا دارد وتاویل آن با ایجاد ارتباط بین الفاظ آیه ومثالهای عالم معنا شکل خواهد یافت. ملاصدرا رسوخ به معانی باطنی وتاویل آیات را محتاج مقدمات علمی و روحی خاصی می داند که در سایه سلوک علمی وتزکیه باطن حاصل می گردد.